۴/۱۸/۱۳۹۱

«علی مصلحی» را آزاد کنید

 این چند روز اخبار پراکنده‌ای در مورد بازداشت «علی مصلحی» توسط نیروهای امنیتی منتشر شده است. من جناب مصلحی را به برکت جنبش سبز و صرفا از طریق یادداشت‌های وبلاگی ایشان+ می‌شناسم. امروز با صدور نامه گروهی از خانواده شهدای کاشان متوجه شدم که ایشان برادر شهید هم بوده‌اند؛ هرچند این مسئله تفاوتی در اصل ماجرا ایجاد نخواهد کرد. اینجا هنوز هم شهروندان تنها به اتهام نوشتن، یا اندیشیدن و اظهار نظر کردن بازداشت می‌شوند. علی مصلحی هم نه نخستین قربانی این برخوردهای پلیسی است و نه آخرین آن. من، فراتر از حق طبیعی هرشهروند برای ابراز آزاد اندیشه‌هایش، به عنوان عضوی از جامعه وبلاگستان خواستار آزادی آقای مصلحی هستم. اگر حکومتی گمان می‌کنم که قلم‌نوشته‌ها ارکان قدرت و امنیت‌اش را به خطر می‌اندازند بهتر است فکری به حال ارکان پوسیده خودش بکند و از تکرار بازی شکست‌خورده قلم شکستن دست بردارد. نه قلم‌ها شکستنی هستند، نه اندیشه‌ها به بندکشیدنی و نه حکومتی بر پایه رعب و وحشت و سرکوب‌های امنیتی ماندنی.

۴ نظر:

  1. حمید۱۸/۴/۹۱

    نامه خانواده شهدا دروغ است کمتر دروغ به خورد یک مشت ادم ازهر جا بی خبر بدهید شما دروغ گو هستید

    پاسخحذف
  2. سارا۱۸/۴/۹۱

    جناب حمید
    به پاس احترام ایشان برای ادب، جایز نمی دانم پاسخی در خور بدهم اما کاش گریه های مادر شهید محمد حسین مصلحی را ببینید....حیف که چشمانتان را نشسته اید....

    پاسخحذف
  3. سارا۱۸/۴/۹۱

    جناب حمید
    به پاس احترام فوق العاده ایشان به رعایت ادب جایز نمی بینم که پاسخی در خور به شما بدهم تنها
    کاش اشک های مادر شهید محمد حسین مصلحی را ببینید...کاش
    اما حیف شما چشمتان را نشسته اید...

    پاسخحذف
  4. غلامعلی یوسفی۱۸/۴/۹۱

    آقای علی مصلحی را نمی شناسم، حتی یک خط از نوشته های ایشان را تاکنون نخوانده ام و منظورم از این مطلب، ایشان نیست.
    بنده از نظر سیاسی، 34 سال گذشته را بخوبی بخاطر دارم، در این 34 سال حتی یک مورد ندیدم که بگویند فلان نوشته یا گفته، لحن خوبی نداشت، یا بگویند فلان مطلب تحریک کننده بود، یا توهین آمیز بود، گویا در جامعه ما آزادی بیان حد و مرزی ندارد.
    اصلأ درتمام تاریخ معاصر، شما موردی را دیده اید که بگویند فلانی نباید آن مطلب را بیان می کرد! یا بگویند بیان آن مطلب ضرورتی نداشت! یا بیان آن مطلب نفعی نداشت!
    یا بگویند فلان تصمیم سیاسی اشتباه بود!!
    قضاوت ما درمورد نیروهای مردمی یا نیروهای مقابل نظام بسیار بسیار جانبدارانه است.
    یعنی هیچ حرفی وجود ندارد که نباید گفته شود؟! هر حرفی و هر لحنی مجاز است؟!
    . . .
    چه امروز و چه پنجاه سال دیگر، چه این حکومت یا حکومتی دیگر، بدانید که نمی شود هر کس هر چه دلش خواست بگوید با هر لحنی و هرشکلی.
    آنها در مقابل بلافاصله غرب را مثال می زنند می گویند در مطبوعات غرب هم توهین زیاد است، عکس رئیس جمهورشان را آتش می زنند و توهین می کنند و مشکلی هم پیش نمی آید، پیشرفت هم کرده اند.
    آنهایی که شما می بینید اقلیت هستند، غیر ممکن است آزادی بیان در جامعه ای پایدار بماند مگر آنکه اکثر فعالانش مثبت اندیش، خیرخواه و باملاحظه باشند.
    اصلأ نمی شود که از میان توهین و تحریک و ستیزه جویی، خوبی زاییده شود.
    اگر این عرایض را قبول ندارید به این سوال پاسخ دهید که چرا در صدسال گذشته هیچ انتقادی به رفتار و گفتار نیروهای مردمی وارد نشده است؟ ممکن است یک جمعیت بزرگ در طی صد سال هیچ خطایی نداشته باشد!!

    پاسخحذف